No 142 (ανακάλυψα ένα μοναχικό λουλούδι)

..ήτανη μεγαλύτερη αγάπη,σαν να κύλησα στο τοπίο που χε στο τέλος τουκυνηγούς,τι να σας λέω,έγινε η μεγαλύτερη ανάμνηση,ήθελανκυνήγι,~ξέμειναστο πτυχωτό χώμα,ένα …

Συνέχεια →

Νο 141 (το ενδεχόμενο)

H διαδικασία,να πετάξω από το κατάστρωμα,έτσιτο ταξίδι γίνεταιχωρίςεμένα,καλύτερα,γιατί αλλιώς προσηλώνομαι σε ότι δεν αντέχω,ναχάνω τη στεριά,νααφήνω το χρόνονα ξεθολώνει στο …

Συνέχεια →

No 140 (από τον ένα ήλιο στον άλλο;)

No 140 (από τον ένα ήλιο στον άλλο;) … αρκούν,τα κουρασμένα φτεράκαι ηβαρύτητα,~στο ποτήρι τα δόντιακαι λίγες μπαταρίες από αναμνήσεις,να …

Συνέχεια →

Νο 139 (Θαμπό φως)

… βράδυμιαςμέραςκαι τρομάζω με τη βασιλεία των ουρανών,εύγευστεςφέτες ο ωραίος κόσμοςκαι τα θαλάσσια τέρατα κάνουν το καλύτεροδυνατό,βλέπω ακτήστην απορία του …

Συνέχεια →